سوپراسپرت پلاگین هیبریدی 680 اسبی!

به گزارش یزد بلاگ، در سال 2012 مک لارن هایپرکار P1 را به عنوان اولین محصول هیبریدی خود معرفی کرد. این خودرو با بیش از 900 اسب بخار قدرت، ظرف 2.8 ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می رسید و می توانست تا 30 کیلومتر را به صورت تمام الکتریکی طی کند؛ اما P1 هرگز ارزان نبود و بیش از 1 میلیون دلار قیمت داشت.

سوپراسپرت پلاگین هیبریدی 680 اسبی!

به گزارش خبرنگاران، حالا مک لارن با معرفی سوپراسپرت کاملاً جدید آرتورا (یا آرچورا)، تقریباً همان ویژگی ها و پرفورمنس P1 را با قیمت بسیار مناسب تری ارائه نموده است.

آرتورا که اولین محصول هیبریدی فراوری سری مک لارن محسوب می گردد، به قوای محرکهٔ کاملاً جدیدی مجهز شده است زیرا مک لارن بجای استفاده از پیشرانهٔ V8 شناخته شدهٔ خود، برای این ماشین اقدام به ساخت یک موتور V6 توئین توربوی جدید نموده است.

بلوک های سیلندر این موتور نسبت به هم زاویه ای 120 درجه ای دارند که به گفتهٔ مک لارن، این ویژگی امکان استفاده از میل لنگ کوتاه تر را فراهم می نماید.

علاوه بر این، به لطف زاویهٔ باز V، می توان پیشرانه را در مکانی پایین تر نصب کرد که این مرکز ثقل خودرو را کاهش می دهد.

با این زاویه و همین طور استفاده از یک سری ترفندهای مهندسی، این پیشرانهٔ V6 نه تنها طول کمتری نسبت به موتور V8 مک لارن دارد بلکه عرض آن هم نزدیک به 23 سانتی متر کمتر است.

برای اینکه این پیشرانهٔ جدید نسبت به هر لیتر از حجم خود بیشترین قدرت را در مقایسهٔ با همهٔ مک لارن های V8 قبلی فراوری کند، در توربوشارژرهای آن از تکنولوژی بلبرینگ استفاده شده است.

این ویژگی علاوه بر کاهش اصطکاک، موجب سریع تر چرخیدن توربوشارژرها می گردد. علاوه بر این، دریچه های کنترل گازهای اگزوز نیز به صورت الکترونیکی کار می نمایند که این با یاری به حفظ دقیق فشار، تأخیر توربو را از بین می برد.

به لطف این ویژگی ها، پیشرانهٔ 3 لیتری V6 مک لارن به تنهایی 585 اسب بخار قدرت و 585 نیوتن متر گشتاور فراوری می نماید و علیرغم استفاده از سیستم پرخوران، می تواند تا 8500 rpm دور بگیرد.

برای اینکه آرتورا در هنگام رانندگی خودرویی بسیار سرزنده و تندوتیز باشد، تیم مهندسی مک لارن به ضریب دنده های کوتاهی احتیاج داشتند و به همین دلیل یک دنده به گیربکس هفت سرعتهٔ دوکلاچهٔ قبلی اضافه کردند البته تعداد کل دنده های این گیربکس نسبت به قبل تغییری نداشته و کلاً هشت دندهٔ جلو دارد زیرا دنده عقب حذف شده و بجای آن، موتور الکتریکی خودرو را به عقب حرکت می دهد.

این موتور الکتریکی که از نوع شار محوری است، در محفظهٔ گیربکس نصب شده تا بتواند قدرت خود را به طور مفید تحویل دهد.

در همین حال، گیربکس می تواند هم از پیشرانهٔ بنزینی و هم از موتور الکتریکی استفاده کند که این یعنی در حالت رانندگی تمام الکتریکی، پیشرانهٔ بنزینی می تواند به طور کامل از چرخ ها جدا گردد درحالی که در سرعت های پایین هم از موتور الکتریکی برای روان تر کردن تعویض دنده های گیربکس دوکلاچه استفاده می گردد.

این اولین موتور الکتریکی شار محوری است که تا به امروز در یک خودروی فراوری سری مورداستفاده قرار گرفته است.

این موتور با فراوری 95 اسب بخار قدرت و 225 نیوتن متر گشتاور، مجموع خروجی قوای محرکهٔ آرتورا را به 680 اسب بخار قدرت و 810 نیوتن متر گشتاور می رساند.

برای تأمین انرژی موتور الکتریکی آرتورا یک پکیج باطری 7.4 کیلووات ساعتی متشکل از پنج ماژول لیتیوم یونی در نظر گرفته شده که امکان پیمودن تا 30 کیلومتر را به صورت تمام الکتریکی فراهم می نماید.

در این حالت، حداکثر سرعت خودرو به 130 کیلومتر بر ساعت می رسد. ازآنجایی که آرتورا خودرویی پلاگین هیبریدی است، علاوه بر اینکه باطری های آن در هنگام حرکت با توجه به حالت رانندگی توسط پیشرانهٔ بنزینی شارژ می شوند، می توان آن ها را به وسیله منبع برق بیرونی هم شارژ کرد. با کابل های شارژ استاندارد، 80 درصد از این باطری ها ظرف تنها 2.5 ساعت شارژ می شوند.

علاوه بر قوای محرکهٔ جدید، مک لارن روی کاهش وزن آرتورا هم بسیار تمرکز داشته است و به همین دلیل شاسی کاملاً جدیدی برای آن تدارک دیده است.

آرتورا اولین خودرویی است که از معماری سبک وزن جدید مک لارن بنام MCLA استفاده می نماید. این پلت فرم جدید به طور خاص برای استفاده از پیشرانه های هیبریدی طراحی شده و با استفاده از آلومینیوم و فیبر کربن، وزن آن به حداقل رسیده است.

این شاسی که محصول چهار سال توسعه است، کاملاً با مونوکوکی که در همهٔ مک لارن های قبلی دیده ایم متفاوت بوده و در مرکز فناوری های کامپوزیتی این شرکت توسعه یافته است.

این شاسی مونوکوک علیرغم اینکه باید یک سلول ایمنی برای باطری ها و سرنشینان و همین طور بار بیشتری را تحمل کند، تنها 82 کیلوگرم وزن دارد.

علاوه بر این، قطعات سیستم هیبریدی آرتورا هم بسیار سبک وزن هستند و مجموعاً فقط 130 کیلوگرم وزن دارند.

به عنوان مثال، موتور الکتریکی تنها 15 کیلوگرم و باطری ها 88 کیلوگرم وزن دارند. به گفتهٔ مک لارن، اگر در این خودرو بجای موتور الکتریکی شار محوری از موتورهای الکتریکی معمول استفاده می شد، بیش از دو برابر این وزن می داشت.

در همین حال، به منظور کاهش وزن پیشرانهٔ بنزینی هم بلوک موتور، سر سیلندرها و پیستون ها همگی از آلومینیوم ساخته شده اند و با این کار وزن موتور به 160 کیلوگرم رسیده که 50 کیلوگرم از موتور V8 قبلی سبک تر است. به لطف همهٔ این اقدامات، وزن کلی آرتورا به 1500 کیلوگرم (وزن خشک 1395 کیلوگرم) رسیده است.

مصرف سوخت این خودرو هم تنها 4.7 لیتر در هر صد کیلومتر اعلام شده است.

680 اسب بخار قدرت در کنار وزن 1.5 تنی موجب می گردد آرتورا بتواند ظرف 3 ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت برسد که تنها 0.2 ثانیه از P1 کُندتر است.

این سوپراسپرت هیبریدی مسافت 400 متر را هم ظرف تنها 10.7 ثانیه طی می نماید درحالی که حداکثر سرعت آن روی 330 کیلومتر بر ساعت محدود شده است.

به لطف دیسک های ترمز کربن سرامیکی 15.4 اینچی در جلو و 15 اینچی در عقب به همراه کالیپرهای شش پیستونهٔ آلومینیومی، آرتورا از سرعت صد کیلومتر بر ساعت ظرف تنها 9.4 متر و از سرعت دویست کیلومتر بر ساعت ظرف فقط 38 متر متوقف می گردد.

در این خودرو از لاستیک های پیرلی استفاده شده که هرکدام از آن ها به یک تراشه مجهز هستند تا با ارائهٔ اطلاعات به کامپیوتر مرکزی، به بهینه سازی سیستم های یاری راننده یاری نمایند.

هرچند فرمان هیدرولیک این روزها تکنولوژی کاملاً قدیمی ای محسوب می گردد اما در آرتورا از همین سیستم استفاده شده زیرا مک لارن می گوید به سیستم هیدرولیک که امتحان خود را پس داده، به خاطر بازخورد و تعامل با راننده علاقه دارد.

از سوی دیگر اما به منظور کنترل گشتاور لحظه ای موتور الکتریکی، آرتورا به دیفرانسیل الکترونیکی مجهز شده است که قابلیت قفل شدن دارد.

یکی دیگر از قسمت های مهم آرتورا طراحی بدنه است که در آن هر خط و خطوط، دریچه و مجرایی برای راهنمایی هوا به داخل سیستم خنک نماینده یا جلوگیری از به هم ریختن جریان هوا طراحی شده است.

به عنوان مثال، خروجی هوای کرکره ای روی گلگیرهای جلو به کاهش فشار در داخل گلگیرها یاری نموده و هوای کثیف را از ورودی های هوای جانبی دور می نماید.

در همین حال، هوای تمیز به وسیله یک جهت پیچیده به سمت همان ورودی ها راهنمایی می گردد. در آرتورا حتی آینه های جانبی هم در راهنمایی هوا به مکان های مناسب نقش دارند.

خریداران می توانند برای این خودرو از بین 31 رنگ بیرونی مختلف نمونهٔ موردنظر خود را انتخاب نمایند و قطعات فیبر کربنی بدنه را هم به صورت جداگانه یا در پکیج ها سفارش دهند.

خوب یا بد بودن طراحی داخلی آرتورا به نظر افراد بستگی دارد اما چیزی که بحثی در آن نیست، راحتی کابین این سوپراسپرت است.

این خودرو به صورت استاندارد به جایگاه هایی با گرم کن و تنظیم برقی مجهز است اما امکان سفارش جایگاه های سبک وزن کلاب اسپرت هم برای آن وجود خواهد داشت.

این جایگاه ها درعین حالی که از مزیت وزن سبک جایگاه های اسپرت برخوردار هستند، قابلیت تنظیمات بیشتری را دارند.

به گفتهٔ مک لارن، کابین آرتورا آن قدر جادار است که راننده ای با قد 193 سانتی متر به راحتی می تواند داخل آن بنشیند.

همچنین با توجه به اینکه صفحه آمپر به ستون فرمان متصل است، غربیلک فرمان در هرجایی که تنظیم گردد آمپرها به راحتی قابل خواندن خواهند بود.

قیمت تمام این ویژگی ها و تکنولوژی ها از 225 هزار دلار شروع می گردد و نمایندگی های مک لارن هم اکنون سفارشات خرید آرتورا را می پذیرند. تحویل اولین نمونه های این سوپراسپرت بریتانیایی به خریداران از سه ماههٔ سوم سال جاری شروع می گردد.

منبع: پدال

منبع: جام جم آنلاین
انتشار: 28 اسفند 1399 بروزرسانی: 28 اسفند 1399 گردآورنده: yazdblog.ir شناسه مطلب: 3443

به "سوپراسپرت پلاگین هیبریدی 680 اسبی!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "سوپراسپرت پلاگین هیبریدی 680 اسبی!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید