پروژه انرژی خورشیدی از فضا؛ گام مهم ایسلند در تحول انرژی پایدار
به گزارش یزد بلاگ، ایسلند، این کشور کوچک و زیبا در شمال اروپا، ممکن است به اولین کشوری تبدیل گردد که از نیروی خورشیدی فضا برای تامین انرژی استفاده کند. این ایده جسورانه به وسیله شرکت بریتانیایی اسپیس سولار (Space Solar) و با همکاری شرکت انرژی ریکیاویک (Reykjavik Energy) و ابتکار پایداری ترَنزیشن لَبز (Transition Labs) دنبال می گردد. هدف این پروژه، ایجاد یک نیروگاه خورشیدی در فضا است که بتواند از سال 2030 به بعد حدود 30 مگاوات برق به شبکه برق ایسلند تزریق کند. این اندازه برق برای تامین انرژی حدود 1500 تا 3000 خانه کافی خواهد بود.
در این پروژه، مجموعه ای از پنل های خورشیدی در فضا نصب می گردد تا به صورت مستقیم و بی وقفه از نور خورشید استفاده نمایند. این انرژی سپس به امواج رادیویی با فرکانس خاصی تبدیل شده و به زمین فرستاده می گردد؛ در یک ایستگاه زمینی، این امواج مجددا به برق تبدیل شده و به شبکه توزیع می گردد. در فضا، نور خورشید به طور مداوم در دسترس است و با این روش، امکان تامین انرژی پاک و بی وقفه فراهم می گردد.
ساختار و ابعاد پروژه؛ بزرگترین سازه فضایی تاریخ
نسخه کامل این پروژه با نام کاسیوپئا (CASSIOPeiA) می تواند بزرگترین سازه غیر از ایستگاه فضایی بین المللی در فضا باشد. حتی اگر این پروژه به طور کامل هم ساخته نگردد، مقدار آن بسیار بزرگ و قابل توجه خواهد بود. بر اساس برنامه ریزی های اسپیس سولار، نسخه ای از این سیستم تا سال 2036 به بهره برداری خواهد رسید که می تواند گیگاوات های برق فراوری کند و از این رو، ظرفیت بزرگی در تامین انرژی پایدار و تمیز برای کشورهای مختلف ایجاد می گردد.
همکاری کلیدی با ریکیاویک انرژی و فناوری کربن زدایی
این پروژه به یاری یک همکاری استراتژیک بین اسپیس سولار و ریکیاویک انرژی ممکن شده است. ریکیاویک انرژی که تجربه زیادی در زمینه فناوری های اقلیمی، از جمله ذخیره سازی کربن به وسیله پروژه کاربفیکس (Carbfix) دارد، نقش مهمی در فاز اول این پروژه ایفا می نماید. کلایم وُرکس (Climeworks) نیز، که سابقه همکاری طولانی مدتی با ریکیاویک انرژی دارد، از دیگر شرکای این طرح است. کیارتَن اُرْن اولافْسْسون، مدیر عامل ترَنزیشن لَبز، در این خصوص گفت که این پروژه نقطه عطفی در راستای تحقق انرژی پایدار است و باور دارد که رویکرد ایسلند به فناوری های اقلیمی، آن ها را به شریکی ایده آل برای اسپیس سولار تبدیل نموده است.
چالش های پروژه و امید به دستیابی به فناوری انتقال برق فضایی
فناوری انتقال برق از فضا به زمین، تا به امروز در سطح محدود و آزمایشی مورد تحقیق قرار گرفته است. برای مثال، سال جاری یکی از نمونه های کوچک آزمایشی این فناوری به وسیله دانشگاه کَل تِک (Caltech) در آمریکا پیروز به ارسال مقدار کمی از برق به زمین شد. اما برای پروژه ایسلند، احتیاج به انتقال توان بسیار بیشتری وجود دارد، چرا که قرار است به جای میلی وات، ده ها مگاوات برق منتقل گردد. یکی از بزرگ ترین چالش ها در این پروژه، احتیاج به افزایش قابل توجه قدرت امواج رادیویی است. با این وجود، در وبسایت اسپیس سولار به صراحت اشاره شده که سیستم آنها هیچ گاه نمی تواند به عنوان سلاح یا پرتو مرگ استفاده گردد؛ حداکثر قدرت پرتوی که به زمین ارسال می گردد، کمتر از یک چهارم شدت نور خورشید در ظهر است.
انرژی خورشیدی فضایی؛ از تخیل تا واقعیت
ایده استفاده از انرژی خورشیدی فضایی سال هاست که در میان هواداران علمی تخیلی و نویسندگان داستان های آینده نگر مطرح شده است. برای مثال، در رمان بنیاد (Foundation) اثر آیزاک آسیموف و بعلاوه رمان شهر و ستاره ها (The City and the Stars) نوشته آرتور سی کلارک، به امکان بهره برداری از انرژی فضایی برای تامین برق تمدن های بزرگ اشاره شده است. در فیلم سولاریس (Solaris) نیز، ایده انرژی فضایی و تاثیرات آن بر حیات بشری به نوعی به نمایش گذاشته می گردد.
منبع: یک پزشک