کشف گوشواره مفرغی شکسته و سازه های حرارتی در محوطه 14 سد چمشیر - یزد بلاگ

رضا حیدری، سرپرست هیأت باستان شناسی گفت: محوطه شماره 14 در فاصله 4 کیلومتری سد چمشیر، طی آنالیز های باستان شناختی در سال 1395 مورد شناسایی نهاده شد و در نهایت به عنوان یکی از 30 محوطه شاخص منطقه چمشیر در استان کهگیلویه و بویراحمد انتخاب شد.

وی توضیح داد: با توجه به احداث سد در منطقه و آبگیری آن، با هدف خواناسازی فضای معماری و مطالعه یافته های فرهنگی این محوطه، با مجوز پژوهشکده باستان شناسی برنامه کاوش نجات بخشی محوطه 14 شروع و بعد از آنالیز سطحی محوطه، 4 ترانشه باستان شناسی به ابعاد 7×15، 9×15 و 9×10 و 7×11 متر ایجاد شد تا تمام فضای معماری محوطه را پوشش دهد.

این باستان شناس با بیان اینکه محوطه یاد شده دارای سازه های معماری سنگی با پلان راست گوشه است و با توجه به نوع معماری و کیفیت ساخت، مربوط به استقراری فصلی و مرتبط با اقوام کوچ رو بوده، اظهار کرد: مصالح بکار رفته در ساخت فضاها شامل لاشه سنگ و قلوه سنگ همراه با ملات گل است.

وی اضافه نمود: به علت شیب محوطه و به منظور تسطیح آن، فرآیند کف سازی بعد از ایجاد فضای معماری و با توجه به نیازها صورت گرفته و با توجه به پلان بدست آمده به نظر می رسد که این محوطه دارای حیاط مرکزی و اتاق هایی در اطراف آن است که سنگهای دیوار به مرور زمان به درون و بیرون فضاها سقوط نموده و توده هایی از آوار را تشکیل داده اند.

سرپرست هیأت باستان شناسی اظهار کرد: از طرفی شواهدی از وجود آوار سقف در فضاهای معماری مشاهده نشده و برآوردهای اولیه حجم آوار قلوه سنگی نشان می دهد ارتفاع دیوارها در این محوطه کمتر از 100 سانتیمتر بوده است و به احتمال این سازه ها دارای سقف هایی سبک از جنس چوب یا چادر بوده باشند.

وی از جمله یافته های باستان شناسی بدست آمده از این محوطه را قطعات سفال های شکسته، بخشی از یک گوشواره مفرغی شکسته، یک سپیدمهره، شیشه، نخ و قطعات فلزی (جنس آهن) مطرح کرد و اضافه نمود: از دیگر یافته های کاوش، قطعات چوب و زغالی است که به عنوان نمونه های آزمایشگاهی، برای مطالعات و پژوهش های آینده برداشت شده است.

حیدری از دیگر نکات قابل توجه در فضاهای معماری را وجود سازه های حرارتی خواند که در بعضی بخش ها ثبت و مستند شده اند و نشان از بکارگیری آتش به منظور امور روزانه و گرم کردن فضای داخلی است.