امشب سر به هوا باشید؛ ستاره ای که 12 هزار سال دیگر ستاره قطبی زمین می گردد!

به گزارش یزد بلاگ، مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران از اوج بارش شهابی چنگی در آسمان آدینه 2 اردیبهشت ماه اطلاع داد و گفت: از ساعات اولیه آدینه و تاریک شدن آسمان تا بامداد روز شنبه 3 اردیبهشت می توان شهاب های این بارش را مشاهده کرد.

امشب سر به هوا باشید؛ ستاره ای که 12 هزار سال دیگر ستاره قطبی زمین می گردد!

مهندس مسعود عتیقی در مصاحبه با ایسنا، پدیده بارش های شهابی را جزو آن دسته از پدیده های نجومی دانست که نه تنها مورد توجه آماتور های دانش ستاره شناسی قرار می گیرند، بلکه عموم مردم نیز مشتاق مشاهده شهاب ها در این پدیده زیبا هستند.

وی اولین بارش شهاب های تعریف شده سالیانه را بارش شهابی چنگی و یا شلیاقی (Lyrid meteor shower) مطرح کرد و یادآور شد: این بارش ذرات به جا مانده از دنباله دار تاچر است که در برخورد با جو زمین آن را ایجاد می نمایند.

عتیقی خاطر نشان کرد: هر چند در سال 1401، عموما بارش های شهابی با ماه کامل و یا نور زیاد ماه همراه بوده و جلوه چندانی ندارند، اما در بارش شهابی پیش رو، با توجه به ساعت طلوع ماه می توان متوقع تماشا بعضی از شهاب های بارش شهابی چنگی بود.

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران اظهار کرد: بارش شهابی چنگی سال جاری در ساعت 22 و 30 دقیقه شبانگاه آدینه 2 اردیبهشت ماه سال 1401 به اوج خواهد رسید. بدیهی است از ساعات اولیه شب و تاریک شدن آسمان تا بامداد روز بعد می توان متوقع مشاهده شهاب های این بارش بود.

به گفته وی در این بارش تا حدود ساعت 2 و 30 دقیقه بامداد شنبه 3 اردیبهشت، ماه در آسمان نبوده و به دور از نقاط شهری و آلودگی هوا و نور شهر های بزرگ، می توان بعضی از شهاب های درخشان این بارش را مشاهده کرد.

وی با تاکید بر اینکه ZHR و یا مقدار بارش ساعتی سرسویی این بارش کم و حداکثر 20 شهاب در ساعت است، ادامه داد: در تمام پهنه آسمان امکان مشاهده شهاب های این بارش وجود دارد.

عتیقی یادآور شد: با امتداد خلاف جهت حرکت شهاب ها، در آسمان به نقطه واحدی می رسیم که به آن کانون بارش (Radiant) می گویند و در بارش شهابی چنگی، کانون بارش در نزدیکی ستاره کرکس نشسته (نَسر واقع - Vega) واقع شده است.

صورت فلکی چنگ رومی (شلیاق) و موقعیت کانون بارش چنگی

عتیقی خاطر نشان کرد: نکته جالب درباره این ستاره (کرکس نشسته) آن است که 12 هزار سال دیگر راستای محور زمین به سمت این ستاره خواهد بود و به جای ستاره جُدی که امروزه ستاره قطبی زمین است، 12 هزار سال بعد، ستاره نسر واقع، ستاره قطبی زمین و معیاری برای یافتن شمال آسمان خواهد بود.

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران با اشاره به دنباله دار تاچر، شرح داد: دنباله دار تاچر به وسیله یک آماتور امریکایی به همین نام در آوریل سال 1861 میلادی شناسایی شد و دوره گردش آن به دور خورشید، هر 415 سال است. این دنباله دار 254 سال دیگر به ملاقات خورشید می آید و معمولا 3 تا 4 سال قبل و بعد از عبور دنباله دار منشأ هر بارش از نزدیکی مهر تابان، متوقع مشاهده تعداد زیادی شهاب در یک بارش شهابی می توان بود.

وی مدت زمان گردش دنباله دار تاچر به دور خورشید را دوره نسبتا زیادی دانست و گفت: همین امر موجب شده تا این دنباله دار جزو دنباله دار های میان دوره، طبقه بندی گردد.

عتیقی سرعت ذرات بارش شهابی چنگی هنگام برخورد با جو زمین را حدود 48 کیلومتر بر ثانیه مطرح کرد و اضافه نمود: این ذرات میلی متری و میکرومتری که بسیار ریز هستند، در ارتفاع 80 تا 150 کیلومتری زمین، طی فرآیندی خاص که ناشی از اصطکاک آن ها با اتم های جو زمین است، درخشان می شوند و مشاهده آن ها احتیاج به هیچگونه ابزار رصدی نداشته و با چشم غیرمسلح به دور از شهر ها امکان پذیر است.

منبع: فرارو
انتشار: 12 تیر 1401 بروزرسانی: 12 تیر 1401 گردآورنده: yazdblog.ir شناسه مطلب: 4826

به "امشب سر به هوا باشید؛ ستاره ای که 12 هزار سال دیگر ستاره قطبی زمین می گردد!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "امشب سر به هوا باشید؛ ستاره ای که 12 هزار سال دیگر ستاره قطبی زمین می گردد!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید