ادبیات رضوی نیازمند دعوتی عام تر برای تولیدی خاص تر است

به گزارش یزد بلاگ، به گزارش خبرنگاران در خراسان رضوی، سعید تشکری نویسنده مشهدی است که عمده آثار خود را به حوزه ادبیات شهری رضوی اختصاص داده. تشکری خود را داستان نویس شهر امام رضا(ع) می داند و معتفد است نوشتن سخت ترین کار دنیاست؛ چون با نوشتن همیشه باید نو باشید. نمی توانید نان گذشته را بخورید و هر چه جلو می روید باید این پختگی شدیدتر باشد تا بتوانید خودتان را اثبات کنید. آدم ها در ذهن ما شناسنامه دارند. هرچه تعداد این شناسنامه ها بیشتر گردد در نوشتن پیروز تر خواهید بود و این کار سختی است که حافظه مدام فعال باشد، درواقع اینکه درباره مشهد می نویسم به همین علت است.

رابطه غنی با حضرت رضا(ع) ویژگی آثار او است. حضرت برایش رفیق اعلی است و سعی نموده قبله نوشته هایش، حضرت رضا(ع) باشد؛ چرا که معتقد است اگر این طور باشد او خودش مخاطب می فرستد، کشفت می نماید و غریبت نمی گذارد.

این چهره سال هنر انقلاب اسلامی خراسان رضوی در سال 98 که در دهه کرامت امسال به عنوان خادم فرهنگ رضوی تعیین شد، آثار متعددی از جمله رژیسور، پاریس پاریس، اوسنه گوهرشاد، مفتون و فیروزه، هرایی، هندوی شیدا، کافه داش آقا، موقف، ولادت، سیمیا، بار باران ، غریب قریب و دورتاب را در کارنامه کاری خود دارد اما، اصلی ترین چیزی که می تواند همه این ها را برای آقای نویسنده، فیلم نامه نویس و نمایشنامه نویس، خوشایند کند خادمی امام رضا علیه السلام است.

سعید تشکری در گفت و گو با خبرنگار ایبنا، سرنوشت ادبیات دینی و به تبع آن، ادبیات رضوی در کشور را نه تنها راضی نماینده ندانست؛ بلکه غم انگیز خواند و گفت: رشد و پیشرفت ادبیات رضوی بیش از این که حاصل یک سیاست فرهنگی باشد، حاصل عشق فردی نویسندگان است و به همین خاطر، ما شاهد فراز و فرود بسیار جدی در این حوزه بودیم.

وی ادامه داد: در زمانی که نه جشنواره بین المللی امام رضا بود و نه این میزان کتاب در حوزه ادبیات رضوی وجود داشت؛ بعضی نویسندگان جای خالی ادبیات رضوی و ادبیات عاشورایی را احساس و آغاز به فراوری اثر کردند؛ آن هم در روزگاری که با آثاری درمورد زندگی امام رضا(ع) روبه رو بودیم که چیزی به اسم ادبیات در آن ها وجود نداشت و تنها رونویسی یا بازنویسی منابع یا منبعی همیشگی بودند.

این نویسندگان، علاوه بر وفاداری به اقتباس، به فراوری ادبیات داستانی هم توجه کردند و آن را شکل دادند. تشکری با بیان این نکته گفت: این تعداد نویسنده برای اینکه اثبات نمایند این نوع ادبیات مورد وفای جامعه و عظیمان دین است، شرایط خیلی سختی را طی کردند تا امروز شما به نمونه هایی رسیدید که توانسته اند راه را برای ورود سایرین به این جهت باز نمایند؛ با این وجود چون دوباره نویسی و بهره برداری از آثار گذشته دوباره منجر به فراوری آثار تکراری شده و می گردد. بنابراین مدتی است که با همان شکل قبلی ادبیات رضوی روبه رو هستیم و فقط داشته هایمان بیشتر از گذشته شده است.

تشکری اضافه نمود: فقدان سیاست کلان فرهنگی در حوزه ادبیات رضوی و بیگانگی مدیران فرهنگی با این داستان ها، عظیم ترین نقصانی است که این نوع ادبیات با آن روبه رو است؛ نقصانی که حمایت ناکافی و ناشایستی را از سوی آنان به دنبال دارد.

این خادم فرهنگ رضوی گفت: در انتشارات به نشر آستان قدس رضوی، حمایت از آثار رضوی انجام شده اما این آثار، جوابگوی احتیاج عمومی جامعه نیست و احتیاجمند تکثر بیشتری از حضور نویسندگان هستیم؛ چرا که حضور تنها چند نویسنده نامدار در این حوزه، باعث ایجاد ادبیاتی مشابه می گردد که در این صورت مخاطب، رغبتی برای مطالعه آثار رضوی ندارد.

سعید تشکری ادامه داد: باید نوعی فاخرگرایی و الگوسازی در این ادبیات شکل بگیرد و این امکان منحصر به فردی است که در اختیار انتشارات به نشر قرار گرفته است؛ نشری که تا به امروز زحمات بسیاری کشیده و این مهم را انجام داده اما به نظر می رسد که ما برای ایجاد پایگاه ادبیات رضوی در خراسان رضوی، احتیاجمند تکثر بیشتری هستیم.

وی در خاتمه ضمن تاکید بر لزوم توجه به تکثرگرایی در ادبیات رضوی، گفت: انتشارات به نشر به عنوان عظیمترین انتشارات شرق کشور، باید بیش از گذشته در سطح ملی کار کند به گونه ای که شاهد دعوتی عام تر با فراوریی خاص تر باشیم و هم چنین سیستم توزیع و میزان نمایندگی ها به گونه ای باشد که آثار ارزشمند فراوری شده به راحتی به دست همه مردم برسد.